O książce
1. Tomasz Majeran, KOTY. PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA (rysunki Pola Dwurnik)
Koty. Podręcznik użytkownika Tomasza Majerana to opowieść dla wszystkich miłośników kotów i współczesnej poezji w najlepszym stylu. To dziewiętnaście wziętych z życia lekcji, które w sposób ironiczny, ale wzruszający, lakoniczny, lecz dosadny mówią o relacjach człowieka i kota. Najnowsze wydanie Kotów ukazuje się z rysunkami Poli Dwurnik, która z wdziękiem, humorem i lekkością sportretowała kocie życie w kilkudziesięciu kadrach.
„Koty Majerana spacerują swobodnie po języku, po poetykach, po stylach, po formach literackich; ironizują na temat kanonicznych utworów o kotach. Koty Dwurnik marzą o baleronie, robią miny i przyjmują różne pozy: są nastroszonymi tygrysami, grzecznymi kociątkami, wściekłymi kocurami (…). Czas, by zadać pytanie, które – zdaję sobie sprawę – może być odczytane jako bezczelna, a nawet haniebna insynuacja: czy od pewnego czasu nie rządzi aby w Polsce kot?”
(Michał Rusinek, miesiecznik.znak.com.pl)
„Do tej pory wydawało mi się, że o kotach napisano już wszystko, a ich wizerunek przetworzono zapewne na wszelkie możliwe sposoby. To nieprawda. Gorąco polecam kociarzom i nie tylko”.
(Justyna Machnicka, przekroj.pl)
„Cała prawda o kotach, a nawet więcej. Czekam na książkę Majerana – o żółwiach. 10/10”.
(lubimyczytac.pl)
2. Maria Stiepanowa, WOJNA BESTII I ZWIERZĄT
Wojna bestii i zwierząt, tom wierszy Marii Stiepanowej, to pierwsza wydana w Polsce książka autorki – w przekładzie Zbigniewa Dmitrocy.
Niniejszy wybór zawiera teksty z wydanego w 2015 roku tomu Spolia. Tytułowa Wojna bestii i zwierząt jest poematem o bezsensie wojny. Maria Stiepanowa nawiązuje w nim m.in. do Ziemi jałowej T.S. Eliota, staroruskiego Słowa o wyprawie Igora oraz starotestamentowych Psalmów w przekładzie staro-cerkiewno-słowiańskim. Liczne kryptocytaty i parafrazy pokazują, że kultura europejska jest jednością, a podział Europy na Wschodnią i Zachodnią jest podziałem politycznym.
Książka ukazała się z okazji 7. Festiwalu Miłosza, organizowanego przez Krakowskie Biuro Festiwalowe i Fundację Miasto Literatury.
3. Krystyna Miłobędzka, SPIS Z NATURY
Spis z natury, nowa publikacja Krystyny Miłobędzkiej, to trzyksiążkowa edycja, na którą złożyły się dwa tomy poetyckie oraz rozmowa z autorką o czasach i okolicznościach debiutu, spojrzeniu po latach na własną twórczość.
To wyjątkowy powrót do pierwszych utworów poetyckich, rozproszonych dotąd w literackiej prasie, a także niepublikowanych, odnalezionych w archiwum autorskim. Spis z natury to wgląd w pierwsze teksty poetyckie wybitnej autorki, a także uzupełnienie dorobku o materiały niepublikowane.
„Spotykałem ludzi bardzo oczytanych, piszących z powodzeniem, którzy mówili o niej, że w dzisiejszej poezji jest największa. Inni, ostrożnie dobierając słowa, podkreślali, że nie istnieje nikt oryginalniejszy od niej. A jeszcze inni, że ją kochają”.
(Piotr Śliwiński, kulturaupodstaw.pl)
„Tradycja alchemiczna może i jest pełna sekretów, ale nie jest tajemnicą, że to właśnie Krystyna Miłobędzka odnalazła kamień filozoficzny”.
(Krzysztof Hoffmann, poznan.wyborcza.pl)
„Spis z natury to prawdziwa perełka nie tylko dla miłośników poezji czy fanów Miłobędzkiej, ale dla każdego czytelnika, który szuka czegoś wartościowego, niezwykłego”.
(dajprzeczytac.blogspot.com)
4. Marcin Świetlicki, ALE O CO CI CHODZI? (rysunki Marcin Maciejowski)
Ale o co ci chodzi?, czyli trzynasta książka poetycka Marcina Świetlickiego – osobista i dotkliwa – demaskuje, prowokuje, niepokoi. Skupia się na tym, co codzienne i bliskie – bez ucieczki w pustą doraźność, ale też bez sięgania po wielkie pojęcia. Jej akcja rozgrywa się tu i teraz, w Polsce ostatnich lat. Czterdzieści cztery wiersze spotykają się tu ze znakomitymi rysunkami Marcina Maciejowskiego.
„Tom Ale o co ci chodzi?, zawierający również rysunki Marcina Maciejowskiego, wydaje mi się jedną z najlepszych książek autora Zimnych krajów”.
(Jerzy Sosnowski, wiez.com.pl)
„Świetlicki wielkim poetą jest. A Wydawnictwo Wolno jest wydawnictwem doskonałym. Piękne to jest”.
(lubimyczytac.pl)
„Poezja M.Ś. jest bardzo osobista, ale – za co chapeau bas! – równie uniwersalna. Ja się odnajduję w tych 44 wierszach i jestem przekonana, że każdy z Was, ewentualnych i przyszłych czytelników także się odnajdzie. Bo warto afirmować z pozoru nic nieznaczącą rutynę, spacer z psem, rozmowę, widok z okna!”
(nextdooralice.pl)
5. Justyna Bargielska, DZIECKO Z DARÓW
Dziecko z darów, szósty tom poetycki ważnej i cenionej współczesnej autorki to książka dojrzała, intymna, szczera. Justyna Bargielska, daleka od patosu i pretensji, mówi o miłości i utracie miłości, macierzyństwie i utracie macierzyństwa, życiu – i utracie życia. Przeszłość rozmawia tu z aktualnym zdarzeniem, drobiazg ma rangę znaku, sen zrównuje się z realnym przeżyciem.
„Dziecko z darów Justyny Bargielskiej to poruszająca opowieść o rodzicielstwie, które jest doświadczeniem zacierającym granice pomiędzy realnością a fantazją…”.
(Wojciech Szot, zdaniemszota.pl)
„Siła tych wierszy znajduje się na styku mowy, nawiedzających obrazów i zwykłej codzienności. Wniosek z tego taki, że ratunek pozostaje w języku i w przymierzu słowa z doświadczeniem – czasem bełkotliwym, czasem widmowym, ale jednak wyrażalnym”.
(Damian Piwowarczyk, rp.pl)
„Dziecko z darów, nowa poetycka książka Justyny Bargielskiej, jest jedną z jej najlepszych obok Dwóch fiatów czy Bach for my baby. Kto tak pisze o żałobie, o miłości, o dzieciach i o Matce Boskiej?”
(Justyna Sobolewska, polityka.pl)
6. Piotr Jasek, UWAŻAM ŻE CIĘ KOCHAM (kolaże Ewelina Karpowiak)
Książka uważam że cię kocham Piotra Jaska to wiarygodne sceny z życia, poetyckie miniatury o niezwykłej skali uczuć i emocji. Język tych wierszy odrzuca schematy, gra z czytelniczymi przyzwyczajeniami. Poszczególne obrazy i zapisane rozmowy nie domagają się jednoznacznych odczytań. W spotkaniu z wyobraźnią i wrażliwością czytelnika otwierają się nowe przestrzenie.
„Jak złudne, ale i piękne jest to uczucie! Piotr Jasek w bezpardonowy sposób obnaża paradoks myślowy osoby zakochanej, osoby w związku i osoby po rozstaniu. Robi to niezwykle oszczędnie w doborze słów, ale zarazem tak, aby oddać istotę rzeczy tak celnie jak lewy sierpowy Rocky’ego Balboa”.
(nextdooralice.pl)
„Historia zawiązania, związania i rozwiązania pewnej relacji. Lirycznie i wiarygodnie. Czuło i oschle. Czytelnie. Mocno polecam”.
(lubimyczytac.pl)
„Jasek w interesujący sposób łączy kreowanie językowych pomyłek z wykorzystywaniem ich do opisywania i przedstawiania w poetyckiej formie świata codzienności”.
(Michał Pabian, kultura.poznan.pl)
