Piotrowski Mieczysław

(ur. 6 maja 1910 roku we Lwowie, zm. 8 grudnia 1977 roku w Warszawie) grafik, prozaik, dramaturg. Autor i ilustrator książek dla dzieci, współtwórca polskiej szkoły ilustracji.
Absolwent warszawskich uczelni: Wyższej Szkoły Dziennikarstwa (1931) i Akademii Sztuk Pięknych (1934). Jako rysownik współpracował m.in. z „Cyrulikiem Warszawskim”, „Szpilkami”, „Muchą”, „Kulturą” i tygodnikiem „Literatura”, gdzie drukował swoje „felietony rysunkowe”. Dotychczas ukazały się dwa wybory jego prac rysunkowych – Co my wiemy o ludziach? (1977) i Ja pana nie przerobię (1985). Autor powieści: Ogrodnicy (1956), Złoty robak (1968), Plecami przy ścianie (1970) i Cztery sekundy (1976) oraz scenariuszy teatralnych i filmowych: Mężczyźni na wyspie (1962), Dziewczyna z dobrego domu (1962).
Był jedną z wybitnych indywidualności polskiej szkoły ilustracji, autorem książek dla dzieci mi.in.: Szare uszko (1963), Ballada o dentyście (1966), Szare uszko (1975), Grzyby galopują na koniach (1976). Jako ilustrator współpracował z wydawnictwami „Czytelnik”, „Nasza Księgarnia” oraz czasopismem „Świerszczyk”. Z jego ilustracjami ukazało się wiele książek dla dzieci autorstwa m.in.: Wandy Grodzieńskiej, Jana Brzechwy, Ludwika Górskiego, Wandy Markowskiej, Jerzego Ficowskiego, Mieczysławy Buczkówny, Józefa Ratajczaka, Marii Czerkawskiej.
Za swoją twórczość plastyczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień – m.in. Srebrny Medal na Internationale Buchkunst-Ausstellung w Lipsku (1959) i Nagrodę Państwową I stopnia (1962). Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, m.in. w Ostendzie, Amsterdamie, Moskwie, Wiedniu, Londynie i Belgradzie.